Lieke Marsman (1990) debuteerde op twintigjarige leeftijd met de dichtbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud. Ze won meteen de C. Buddingh'prijs, de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs en de Liegend Konijn Debuutprijs. Drie jaar later verscheen De eerste letter. In 2017 volgde roman Het tegenovergestelde van een mens, waarin ze proza met poëzie en essayistiek vervlecht in een stilistische zoektocht om een groot en actueel thema van deze tijd te kunnen belichten: klimaatverandering. In 2017 verscheen eveneens Man met hoed, haar verzamelde gedichten tot dan toe, waarin eveneens nieuwe vertalingen van haar hand zijn opgenomen.
De volgende scan duurt vijf minuten
'Alles bij elkaar heb ik maar anderhalve week zeker geweten dat ik kanker had. Sindsdien is het gissen, hopen dat de komende jaren geen recidiven of metastasen laten zien. De kortstondigheid van mijn behandeltraject heeft ervoor gezorgd dat ik sinds mijn operatie het gevoel heb met lege handen te staan en ik heb het schrijven van dit boekje nodig om de tijd kloppend te maken, mijn ziekteproces ietwat uit te rekken. Maar ik heb geen idee wat ik moet doen als ik dit boekje inlever. Hoe moet ik mijn leven weer oppakken?'
Lieke Marsman heeft deze tekst geschreven op uitnodiging van Tilt Festival in Tilburg, waar ze een week verbleef in het voorjaar van 2018. Het boek is verkrijgbaar in de boekhandels.
